Friday, May 21, 2010

നാമെത്ര നിസ്സഹായര്‍

ഒന്നും നമ്മുടേതല്ല
വലിച്ചും പുരത്തുമിടുന്ന നിശ്വാസം പോലും
നമ്മുടെ നിയന്ത്രണത്തിലല്ല
വിഹായസ്സിലേക്ക് പറന്ന വിമാനത്തെ നോക്കി
ഡസ്റ്റിനെഷനില്‍ കൃത്യ നേരത്തെത്തുമെന്നു നാം കണക്കു കൂട്ടുന്നെന്നു മാത്രം
നമ്മുടെ ഫോണ്‍കോളുകള്‍ ആരെത്തുമെന്നു പറഞ്ഞാണോ വിളിച്ചത്
അവരെ ദൈവം തിരിച്ചു വരാന്‍ പറഞ്ഞു

ബാരിക്കേഡുകള്‍ക്കപ്പുറത്ത് നിന്ന് നമ്മുടെ കൂട്ടുകാരന്‍
എന്താണ് പറഞ്ഞത് ?
ഇനിയൊരിക്കലും നമ്മള്‍ തമ്മില്‍ കാണില്ലെന്നോ ?
എന്താണ് അവരോടു പറയാതെ വിട്ടത് ?

ഉപ്പയുടെ ജനാസയുറെ കു‌ടെ നടക്കാന്‍
ഖബറില്‍ ഒരു പിടി മണ്ണിടാന്‍
വിളറിയ ആ പൂ മുഖത്തു അവസാനമുത്തം നല്‍കാന്‍
മക്കളെ തലോടാന്‍
പ്രിയതമയുടെ കാതില്‍ ആദ്യത്തെ കിന്നാരം പറയാന്‍
കുഞ്ഞുമോന് കിന്നരി പല്ലുകൊണ്ട് പറഞ്ഞൊപ്പിച്ച
കളിപ്പാവയാദ്യം നല്കാന്‍
നീണ്ട കാത്തിരുന്നോടുവില്‍ കിട്ടിയ
കണ്മണിയെ കണ്കുളിര്‍ക്കെ കാണാന്‍
മിന്നു കെട്ടാന്‍ കാത്തിരിക്കുന്ന പെങ്ങള്‍ക്ക്
കൂടെ പാര്‍ക്കുന്ന പയ്യന്‍റെ ഫോട്ടോ കാണിച്ചു സര്‍പ്രൈസ് വാര്‍ത്ത നല്‍കാന്‍
കട്ടിലില്‍ വയ്യാതായ് കിടക്കുമംമ്മയെആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍
നീണ്ട നാല് മണിക്കൂര്‍ അവരെന്തകുമോ ഓര്‍ത്തിരിക്കുക

കീഴ്ക്കാം തൂക്കായാതാഴ്വരയില്‍
കിളിര്‍ക്കും ചെടികള്‍ക്ക് ....
ആ കൂട്ടരോടനത്തിന്‍ടെ അര്‍ത്ഥം മനസ്സിലായാവോ ആവോ ?






1 comment:

Dr Zulfiker said...

kaala miniyumururulum.....
varsham varum vasantham varum...

..................


namukkee arthradaya varavelkam

marubhoomiyile oosharada pole