വാദം കഴിഞ്ഞു ;
കോടതി പറഞ്ഞു ; പിരിഞ്ഞു;
നമ്മുടെ മനസ്സുകളില് മസ്ജിദും മന്ദിറും
മതിലുകളില്ലാതെ പണിയാനാകുമോ?
സ്നേഹം നമ്മുടെ മുറ്റങ്ങളില്
ചിറകു വിടര്ത്തി പറക്കുമോ?
പൂജാരി ഖാസിയെക്കണ്ടാല്
പഴയ കുശലം പറയുമോ?
കരയുന്ന കുഞ്ഞിനു
അമ്മിഞ്ഞപ്പാല് നല്കും
സ്ത്രീയുടെ മതം ചോദിക്കാതിരിക്കുമോ
ഇനിയെങ്കിലും ?
ആശുപത്രി കിടക്കയില്
മരണം മുമ്പില് കാക്കുന്നവന്റെ
ഞരമ്പില് പ്രവഹിക്കും
രകതത്തിന് ജാതിയും
മതവും ഇനി നാമാരായാതിരിക്കുമോ?
ഈ വിധി നമുക്ക്
പുതിയ പ്രഭാതം നല്കുമെങ്കില്
മൂന്നിലൊന്നു കൊണ്ട്
മൂന്നു പേരും ത്ര്പ്തരാകുവിന്
നമ്മുടെ മക്കളെങ്കിലും ഇനി
സമാധാനമായി ഉറങ്ങട്ടെ !
ഇനി ജീവിക്കേണ്ടത് അവരാണ് ;
അവരുടെ മക്കളും
നമ്മുടെ കാലം കഴിയാറായത്
നാമറിയാതെ പോയോ?
നമുക്ക് പാടത്ത് പോകാം ;
മക്കള് പശിയടക്കാന്
നമ്മുടെ വരവും കാത്തിരികുന്നുണ്ടാകും
ഇനി ഈ സഞ്ചികളില് തലയോട്ടികള്
കൊണ്ട് വരരുത് ; തലനാര് പോലും.
No comments:
Post a Comment