ചിന്താമൃതം
പഴയ കഥ. എപ്പഴും പ്രസക്തം. കുട്ടനും മുട്ടനും. അത് കേൾക്കുമ്പോൾ ആദ്യം ഓർമ്മ വരിക രണ്ടു അജങ്ങൾക്ക് തൊട്ടു താഴെ ചോര കുടിക്കുന്ന ഒരു കുജം.
ഒരു കൊച്ചു കുടുംബത്തിലെ അസ്വസ്ഥത മുതൽ വൻ രാഷ്ട്രങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള അസ്വാരസ്യത്തിൽ വരെ ഈ കുറുക്കനെ കാണാം.
തമ്മിലടിപ്പിക്കും ആദ്യം ഒന്നും രണ്ടും പറഞ്ഞു. ഇല്ലെങ്കിൽ മണത്തറിയും ആ ഒന്നും രണ്ടുകൾ.
പിന്നെ അത് വീർപ്പിക്കാൻ പമ്പ് നോക്കി നടക്കും.
കുടുങ്ങാത്തവനും കുടുങ്ങും. അതിനു മാത്രം മെറ്റീരിയൽസ് ഇയാൾ കൈ വശപ്പെടുത്തിയിരിക്കും.
കിട്ടിയ ഞരമ്പ് പിന്നെ വിടില്ല. തോണ്ടിയും ചിരണ്ടിയും പുണ്ണ് ഉണ്ടാക്കും.
അതിനു മാത്രം നഖം വളർത്തും. ഉണങ്ങാത്ത കണ്ഠം
; വറ്റാത്ത നിണം. അത് മാത്രം ലക്ഷ്യം. എല്ലാ കുഴപ്പങ്ങൾക്ക് പിന്നിലും ഈ ഒരു ഹോംവർക്ക് കാണാം.
കുളം കലക്കണം. കുടുംബത്തിൽ ആയാലും കൂട്ടുകെട്ടിലായാലും.
അത് കൊണ്ട് നേട്ടം ? കുട്ടനുമില്ല മുട്ടനുമില്ല.
പിന്നെ ? കുജത്തിനുണ്ടോ ? സാഹചര്യമനുസരിച്ച് ഉണ്ടാകാം.
ഇല്ലെന്നും വരാം. എത്ര പെട്ടെന്നാണ് ഒരു പാട് കാലം കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ബന്ധങ്ങൾ ഒരാളുടെ
''തീപ്പെട്ടികൊള്ളി'' കൊണ്ട് ഇല്ലാതാകുന്നത് ? അടുക്കാൻ അസ്ഥിവാരമിടാൻ എത്ര പണിപ്പെട്ടിരിക്കണം അവർ,
അവരുടെ മുൻതലമുറക്കാർ ! അതിന്റെ കല്ലുകളടുക്കി വെക്കാൻ,
ചാന്തിടാൻ, മിനുക്കാൻ, മിനുസപ്പെടുത്താൻ എന്ത് മാത്രം സമയമെടുത്തിരിക്കണം
! അസ്വസ്ഥകൾ കണ്ടാൽ അവിടെ തന്നെ തീർക്കാൻ നമുക്ക് പറ്റണം. ഇല്ലെങ്കിൽ അതിലിടപെടരുത്.
ആരാന്റെ ചുടുചോര പൊഴിയാൻ സാധ്യതയുള്ള രോമ കൂപങ്ങൾ നോക്കിയാകരുത് പഞ്ചായത്ത്‌..;
അറിയാത്തത് മിണ്ടിയും പറഞ്ഞും മറ്റുള്ളവർക്കെന്തിനു രക്ത സമ്മർദ്ദമുണ്ടാക്കണം
? അവരെ എന്തിനു ഏറു പടക്കങ്ങളാക്കണം ? അങ്ങ് ഇസ്രായേലിലെ പ്രധാനമന്തി എൻ.
ബെഞ്ചമിനു മാത്രമല്ല ഈ സന്ദേശം,
ഇങ്ങു നാട്ടിൻ പുറങ്ങളിലെ തട്ടുക്കടകളിൽ കാലൊടിഞ്ഞ കട്ടിലിലിരുന്നു ചായ മോന്തുന്ന കുഞ്ചമിൻസിനും കൂടിയാണ്.
(കുറിപ്പ് : ''കുജം'' എന്നതിന്റെ അർഥം നോക്കി സമയം കളയരുത്;
ഒരു തരം കുറുക്കൻ എന്ന് കരുതുക)
No comments:
Post a Comment